به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین UCLA دریافته اند که ملانوماها می توانند بر مبنای وضعیت تمایزی شان به چهار زیر نوع مجزا تقسیم شوند. زیر نوع های سلولی که تمایز زدایی انجام می دهند و به مرحله ای نابالغ تر بر می گردند، به نوعی مرگ سلولی خود تخریبی به نام فروپتوز(ferroptosis) حساسیت نشان می دهند. هم چنین این مطالعه نشان داده است که زیرنوع های خاصی از سلول های ملانوما می توانند با استفاده از درمان های سرطانی متعدد که با داروهای القا کننده فروپتوز ترکیب شده باشند، با موفقیت درمان شوند.

ملانوما از ملانوسیت ها بوجود می آید که سلول های تولید کننده رنگدانه هستند. اگرچه درمان های هدفمند و درک بهتر از ایمنولوژی سرطان منجر به افزایش بقای بیماران شده است اما بسیاری از بیماران به درمان ها پاسخ نمی دهند و در نهایت دچار عود مجدد سرطان می شوند.

آنالیزهای بیان ژن سلول های ملانوما و مقایسه اطلاعات آن ها با پایگاه های داده ژنتیکی منجر به شناسایی چهار زیر نوع مختلف از ملانوما با حساسیت های مختلف دارویی شده است. محققین UCLA، سلول های ملانومایی را طبق الگوهای خاص ژن هایی که بوسیله سلول ها به کار گرفته می شود سازماندهی کردند. مقایسه الگوهای بیان ژنی با داده های مربوط به سلول های بنیادی که به ملانوسیت ها تمایز می یابند نشان داد که ملانوماها می توانند به چهار وضعیت تمایز مختلف دسته بندی شوند. این شناسایی جزئی تر و دقیق تر می تواند درک ما از تغییرات پیشرونده که در سلول های ملانومایی طی تمایز زدایی اتفاق می افتد را افزایش دهد و منجر به ایجاد استراتژی های درمانی بهتر برای هدف قرار دادن این سلول های مقاوم به درمان شود.

پایان مطلب/